Na vier nederlagen op rij vond Rottevalle zich terug op de voorlaatste plaats in de competitiestand. Het betekende zorgelijke gezichten bij allen die de thuisclub een warm hart toedragen. Het strookte niet met verwachtingen en de ambities van de club. Het was duidelijk dat er deze middag gewonnen moest worden om niet helemaal in het moeras weg te zakken.
Gelukkig slaagde het elftal van Marco v.d. Veen erin om met strijd en passie een collectieve teamprestatie neer te zetten. Niemand verzaakte en zo werden drie punten bijgeschreven na een 3-1 zege, waarin uiteindelijk niets op af te dingen viel. De onderlinge verschillen in deze klasse zijn niet echt groot en dat betekende ook deze middag dat niets vanzelf ging. Zo voetbalde Drogeham, misschien, zeker in het eerste deel, iets gemakkelijker dan Rottevalle. Het manco van de gasten was dat het nauwelijks tot uitgespeelde kansen leidde. Rottevalle probeerde te profiteren van fouten in de opbouw bij Drogeham. Hoewel het er achterin bij Drogeham solide uitzag kon Rottevalle een paar maal de passes naar voren onderbreken en het kreeg daardoor de beste mogelijkheden. Calvin Dirksen kreeg een geweldige mogelijkheid nadat hij na een geslaagde actie in scoringspositie kwam, maar hij kwam niet meer tot een gericht schot. Een vrije trap van Steffen Schra was niet zuiver genoeg. In de 28ste minuut kwam de verdiende voorsprong voor de thuisclub toen Calvin Dirksen in het strafschopgebied vrijstond om toe te slaan. Na 36 minuten kreeg Rottevalle een hoekschop, waarbij Gjalt Nijboer bij de tweede paal kon inkoppen. Een 2-0 voorsprong om te koesteren en vast te houden tot het rustsignaal. Het zou niet lukken, want er werden net voor de thee twee hoekschoppen, geheel onnodig, cadeau gedaan. Weifelend optreden van doelman en verdediging waren voor Fedde Donker de uitgelezen kans de aansluitingstreffer op het bord te zetten. Waar de thuisclub kansen op 3-0 niet op waarde had geschat, maakte het de tweede helft bij voorbaat weer spannend. Want deze minieme voorsprong bood geen enkel garantie op een goed einde.
Na de pauze was het geen wonder dat Drogeham naarstig op zoek was naar de gelijkmaker. Het viel aan en was op de helft van Rottevalle te vinden. Gelukkig voor de thuisclub stond het vizier deze middag bij het elftal van Bauke Jan Stuursma niet op scherp. Rottevalle verdedigde goed en bleef vrij eenvoudig overeind. Door het spelen van de lange bal wilde de thuisclub iets forceren om de marge te vergroten. Hoewel misschien niet het favoriete spel leverde het een aantal mogelijkheden op. Zeker toen in het laatste kwartier Liekele Kamminga in het veld kwam en als ervaren spits de druk opvoerde. Zijn storende werk leverde in de slotfase de 3-1 op. In het strafschopgebied werd hij onreglementair gestuit en hijzelf klaarde het klusje vanaf de penaltystip. Even daarvoor had Jelle Witteveen, ook ingevallen, volgens eigen waarneming de bal over de lijn gekopt. Het juichen betekende echter niet dat het doelpunt werd toegekend. Daarover ging de arbitrage en die kon geen uitsluitsel geven.
In deze wedstrijd waren beide elftallen zeker nog een of tweemaal dicht bij een treffer, maar de doelmannen bleven met goede reddingen baas in eigen doel.
De conclusie is dat Rottevalle de broodnodige punten thuishoudt en opgelucht ademhaalt. Na een nieuwe nederlaag zou het nu de laatste plaats bezetten.
Volgende week speelt Rottevalle opnieuw een thuiswedstrijd en ontvangt dan V & V ’68 uit Garijp. Aanvang is 14.30.
Pieter Witteveen